VNG Magazine oktober 2025 - Flipbook - Page 31
Brein van buiten
kansen te komen. Dat differentiëren
vinden we ingewikkeld. Het is makkelijker om iedereen over één kam te
scheren. Anders moet je gaan uitleggen
waarom de ene wijk meer subsidie krijgt
dan de andere.’
Toch is dat wel de weg. Van Dam haalt
een mooi voorbeeld aan uit Amsterdam-Zuidoost. ‘Data tonen aan dat
gezinnen daar veel gebruikmaken van
specialistische jeugdhulp en heel weinig
van preventieve. Dus er worden stappen
overgeslagen. Wat maakt nu dat daar in
gezinnen zo veel aan de hand is? Dat
komt vaak door sociale problemen:
burenruzies, schulden. Op enig moment werkt het
opeens niet meer. Nu blijken er veel alleenstaande
moeders te zijn die geen opleiding en daardoor
geen werk hebben. In combinatie met de thuissituatie lukt dat ook niet, terwijl ze wel willen. Daarom
zijn opleiders naar de scholen van de kinderen
gegaan en krijgen de moeders tijdens schooltijd zelf
ook onderwijs. Ze gaan weer een rol spelen in de
samenleving en hun kinderen zijn daar erg trots op.
Het heeft invloed op het welzijn van het hele gezin.’
In 2022 stelde de VNG al samen met de VO-Raad,
PO-Raad, MBO Raad en Branchevereniging Maatschappelijke Kinderopvang de notitie ‘Een sterke
basis door krachtige samenwerking’ op. Daarin
werd geconcludeerd dat het starre onderwijsstelsel
en de beperkte 昀椀nanciële ruimte niet bevorderlijk
zijn voor een intensieve integrale samenwerking. De
boodschap van het stuk: laten we doen wat we wél
samen kunnen. En eindelijk concreet worden in de
gezamenlijke wens om kwetsbare gezinnen dichtbij
en laagdrempelig te ondersteunen.
Manifestatie Kansengelijkheid
Om die ambitie waar te maken, is een lange adem
vereist. En gemeenten en onderwijsorganisaties kunnen het niet alleen. Samen met welzijns- en jeugdhulporganisaties organiseerden zij op 22 september
de manifestatie Kansengelijkheid om de lokale
samenwerking te versterken én de landelijke politiek
op te roepen dit thema serieus op te pakken. Er ontstaan lokaal weliswaar mooie initiatieven, het succes hangt voor een groot deel af van hoe we de
dingen landelijk organiseren. In een opiniestuk
schrijven VNG-bestuurslid Nathalie Kramers, Ahmed
Aboutaleb (voorzitter Jeugdzorg Nederland) en
Freddy Weima (voorzitter PO-Raad) dat 昀椀nanciering
nu is gericht op het doorverwijzen van jongeren naar
zorginstanties. ‘Daarmee zetten we hen in feite
apart. In plaats van doorverwijzen, willen we toe
naar een samenwerking waarbij alle jongeren binnen
hun vertrouwde omgeving de juiste steun krijgen.’
Mentale opvoeding
‘We moeten dit daarom landelijk oppakken, groots
en meerjarig, vindt Van Dam. ‘De beweging is in
gang gezet. Maar met project昀椀nanciering redden we
dit niet. Zo pleit ik er bijvoorbeeld voor dat we in het
onderwijs veel meer aandacht geven aan mentale
opvoeding. Dat moet in het curriculum, zoals we het
heel normaal vinden dat we ook lichamelijke opvoeding geven. Maken we kinderen weerbaarder, dan
komen ze ook minder snel in de jeugdhulp terecht.
Nederland loopt hierin achter.’
Dat is geen onwil, zegt Sazak vanuit ’s-Hertogenbosch. ‘Ik geloof dat iedereen het beste voorheeft
met kinderen. Maar goede bedoelingen leiden soms
tot slechte ideeën. Het is aan ons om elk kind de
kans te geven het talent te benutten en daarmee uit
de traditionele kaartenbakken te blijven. Dit is een
verhaal van rechtvaardigheid. En gelukkig begint die
boodschap langzaam te landen.’
De manifestatie Kansengelijkheid is een samenwerking van
Jeugdzorg Nederland, Divosa, Sociaal Werk Nederland,
Brancheorganisatie Maatschappelijke Kinderopvang, MBO Raad,
Overkoepelend Netwerk Samenwerkingsverbanden, PO-Raad,
VO-Raad en de VNG. Tijdens deze dag presenteerden deze partners het essay ‘Nou weten we het wel’ en het statement ‘Samen
voor meer gelijke kansen voor onze jeugd’. Deze documenten
zijn te vinden op vng.nl/kansengelijkheid.
OKTOBER 2025 | 31
