VNG magazine september 2025 - Flipbook - Page 33
Bloeizones
gemeente moet doen is vragen: wat heb je van mij
nodig zodat je verder kunt? Het was nog best lastig
om het zo regelloos mogelijk te maken, want
gemeentes hebben de neiging om alles altijd hartstikke dicht te bakken. Het gevaar bestaat dan dat
je regelingen zo smal maakt dat inwoners hun initiatieven zoveel mogelijk gaan aanpassen om voor een
subsidie in aanmerking te komen. En dan pak je het
eigenaarschap van hen af. Dat hebben we weten te
voorkomen. Ze hoefden eigenlijk alleen maar achteraf aan te tonen dat ze met twee van de zeven thema’s van de bloeizone aan de slag waren gegaan.’
Dorpstuin
Toch kunnen gemeentes meer doen voor hun bloeizones dan alleen 昀椀nanciële ondersteuning bieden.
Het gaat ook over het overstijgen van de ambtelijke
domeinen, zegt De Vries. ‘Stel de dorpsbewoners
willen een dorpstuin, waar ze samen kunnen komen
en groenten verbouwen. En dan willen ze die groenten ook nog eens gratis weggeven aan mensen die
minder draagkrachtig zijn. Dat raakt aan verschillende beleidsterreinen: ruimtelijke ordening, sociaal
domein, gezondheidsdomein, armoedebeleid. Als je
zo’n dorpstuin voor elkaar wilt krijgen, bestaat de
We zijn gewend om vanuit de
systeemwereld te denken
kans dat je als initiatiefnemer bij de gemeente van
het kastje naar de muur wordt gestuurd. Omdat het
niet onder één noemer valt.’ We zijn gewend om
vanuit de systeemwereld te denken, beaamt Bosma.
‘Maar de burger denkt niet zo. Die heeft gewoon te
maken met “de gemeente”. Wij zullen dus moeten
leren om vanuit de leefwereld van de burger te denken. Want we hebben gezien dat het in succesvolle
bloeizones, zoals Bakkeveen en Appelscha, allemaal
van onderop komt, vanuit de leefwereld. Daar voelen
mensen zich eigenaar en zijn ze trots op hun bloeizone. Dat is heel mooi om te zien.’
De bloeizones zijn een mooi voorbeeld van de beweging van zorg naar gezondheid,
in dit geval geïnitieerd door de burger zelf. Maar ook de overheid en de zorg zitten
niet stil. Na het zomerreces legt het VNG-bestuur het onderhandelaarsakkoord van
het Aanvullend Zorg- en Welzijnsakkoord (AZWA) aan de leden voor. Hoe deze
onderhandelingen verliepen, leest u op vng.nl.
ermee gedaan hadden. Het is belangrijk om dat
vertrouwen te krijgen. Voordeel voor de gemeente is
ook nog eens dat het ze minder werk kost.’ Bloeizone Appelscha doorliep hetzelfde traject als Bakkeveen. Ook hier werd begonnen met gratis 昀椀ttesten.
Nu, een paar jaar later, zijn er onder meer twee wandelgroepen, een moestuin en een project waarbij
voor vervoer wordt gezorgd voor mensen die dit
nodig hebben. Inwoners ontmoeten elkaar ook
tijdens de Breek-de-Week-lunch. Van Gelderen schat
dat er al met al tussen de twee- en driehonderd
mensen deelnemen aan de Bloeizone-activiteiten.
Dat lijkt niet zo veel op een bevolking van vijfduizend,
maar hij ziet dat anders: ‘Ik vind dat het nu al goed
gaat, omdat elke verandering in het begin heel veel
tijd kost. Ik geloof zeker dat het op een gegeven
moment zal versnellen. Maar ik ga er wel vanuit dat
het 25 jaar zal kosten voordat dat Appelscha een
gezond dorp is waar mensen heel oud worden.’
Emy Hoogenboom startte vol enthousiasme
de bloeizone in Bakkeveen en is daar nog
steeds voorzitter van.
SEPTEMBER 2025 | 33
